Μυσταγωγία λαϊκού τραγουδιού με το Γιώργο Μαργαρίτη στα Άνω Λιόσια





Τον Γιώργο Μαργαρίτη στις καλύτερες στιγμές του απόλαυσαν, το βράδυ της Παρασκευής 23 Ιουνίου 2017, οι κάτοικοι του Δήμου Φυλής.
Ο σπουδαίος καλλιτέχνης γέμισε ασφυκτικά την Πλατεία Ηρώων στα Άνω Λιόσια και αποζημίωσε, με το παραπάνω, τους θαυμαστές του που τον στερήθηκαν, ανήμερα του πανηγυριού του Αγίου Κωνσταντίνου, λόγω καιρικών συνθηκών.
Μέσα στην πρώτη πραγματικά ζεστή βραδιά του φετινού καλοκαιριού, ο καλλιτέχνης παρουσίασε ένα θαυμάσιο πρόγραμμα, με επιτυχίες δικές του και των άλλων μεγάλων του λαϊκού τραγουδιού.
Ξεκίνησε από το «πεθαίνω για σένα», ένα υπέροχο τραγούδι που χωρίς να συγκαταλλέγεται στα αυθεντικά λαϊκά το έχει απογειώσει με την ερμηνεία του και συνέχισε με άλλα δικά του τραγούδια που έχουν γράψει ιστορία.
Στη συνέχεια δεν παρέλειψε να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στους αθάνατους λαϊκούς ερμηνευτές, όπως ο Μανώλης Αγγελόπουλος, ο Στράτος Διονυσίου κά. Με τη σεμνότητα που τον διακρίνει τους χαρακτήρισε ογκόλιθους, βουνά που κατάφερε να περάσει ανάμεσά τους.
Όμως δεν ήταν μόνος. Αποδεικνύοντας ότι οι μεγάλοι φτάνουν ψηλά γιατί ξέρουν να διαλέγουν συνεργάτες, ο Γιωργάρας δεν αρκέστηκε στη βοήθεια του κοινού. «Έβαλαν πλάτη» στο πρόγραμμα οι συνεργάτες του. Η Ελεάνα Παπαϊωάννου, μια ερμηνεύτρια που διαθέτει όλο το πακέτο, συνδυάζοντας φωνάρα, τρελό σκέρτσο, μεσογειακό ταμπεραμέντο και ανατολίτικο κούνημα και ο Πέτρος Σκάρος, ένα ανερχόμενο παιδί με πολύ ταλέντο.  
Πίσω τους μια δυνατή μπάντα με μπουζούκι, βιολί, κιθάρα, μπάσο, τύμπανα και το μαέστρο στα πλήκτρα, που, χωρίς να το έχουμε διασταυρώσει, πρέπει να ήταν και ο ηθικός αυτουργός της πολύ καλής ενορχήστρωσης.
Ήταν όλοι τους υπέροχοι, για να θυμηθούμε τον τίτλο της γνωστής κινηματογραφικής ταινίας. Και το κυριότερο, δεν ήρθαν στα Άνω Λιόσια για να κάνουν «αρπαχτή». Έμειναν στην πίστα μέχρι τις τρεις το πρωί, συντροφεύοντας ένα κοινό που όμοιό του δεν έχει άλλος τραγουδιστής.
Αυθεντικούς μάγκες σαν τον Καλλέρη που τον προσκύνησαν με ένα ζεϊμπέκικο-κατάθεση ψυχής. Λαϊκούς και κουλτουριάρηδες. Ηλικιωμένους και νέους. Ντόπιους και ξένους, δηλαδή αλλοδαπούς.  
Αφήσαμε για το τέλος το πιο σημαντικό. Το χαρακτηριστικό της συναυλίας ήταν ότι θύμιζε μυσταγωγία, με αρχιερέα τον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή και μύστες όλο αυτό το ετερόκλητο κοινό που έζησε στιγμές βαθιάς ευλάβειας για το φαινόμενο που λέγεται λαϊκό τραγούδι.
Αντίο και εις το επανιδείν Γιώργο. Ελπίζουμε να σε ξαναδούμε σύντομα στην πόλη. Γιατί παρόλο που το πρόγραμμα ήταν χορταστικό, άφησες πολλές συναισθηματικές εκκρεμότητες με το κοινό.
Ως συνήθως δηλαδή… 
Δείτε το ξεκίνημα της συναυλίας με το "πεθαίνω για σένα"




0 comments:

Δημοσίευση σχολίου