Για μένα οι εκλογές έχουν
σημασία μόνο όταν πολιτεύεται κάποιος φίλος μου ή κάποιος που μπορεί να προσφέρει.
Στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ είχα πολλούς φίλους να διαλέξω. Τους
υποψήφιους Προέδρους Μαρίνο Σαρλά και Δημήτρη Σκρέκα και όλα τα υποψήφια μέλη
για το ΔΣ της Τοπικής.
Ο Μαρίνος και ο Γιάννης είναι
εξαιρετικά παιδιά. Με το Μαρίνο είμαι γείτονας και φίλος από χρόνια και εσχάτως συνάδελφος. Με το
Δημήτρη με συνδέει σχέση αμοιβαίας εκτίμησης. Τον αδελφό του Γιάννη τον είχα παίκτη στην ομάδα μπάσκετ και
έχω το θάρρος να πω μαζί του τα πάντα. Ο πατέρας τους ο Αχιλλέας είναι από τους
καλύτερους ανθρώπους στην πόλη και με τιμάει με τη φιλία του εδώ και 35 χρόνια.
Ψήφισα το Μαρίνο επειδή, δυστυχώς,
κάποιοι δεν μου επέτρεψαν να ψηφίσω με πολιτικά και συναισθηματικά κριτήρια.
Αλλιώς θα ψήφιζα το Δημήτρη και τα μέλη της ομάδας του, ώστε να τους δώσω την
ευκαιρία να αναμιχθούν στα κοινά από θέση ευθύνης. Ο Σταματάκος, ο Ατζάμπος, ο
Βρυσέλλας, ο Μιχάλας, ο Γιώργας και η Βάθη είναι παιδιά που αξίζουν και μπορούν
να προσφέρουν. Άλλωστε ο Μαρίνος είχε
ήδη συμπληρώσει δύο θητείες στο αξίωμα και μπορούσε να συνεχίσει την κομματική
του πορεία στη Νομαρχιακή ή κάπου αλλού. Το ίδιο και τα έμπειρα μέλη του
απελθόντος Διοικητικού Συμβουλίου.
Δεν τους ψήφισα γιατί είδα ότι
πίσω από μια εσωκομματική διαδικασία κρύβονταν αυτοδιοικητικές σκοπιμότητες: Οι
φιλοδοξίες των εκπροσώπων της οικογενειοκρατίας και της παλαιοκομματικής
νοοτροπίας που, εδώ και ενάμιση χρόνο, πιστεύουν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν
κόμματα, παρατάξεις και πρόσωπα για να πάρουν τη διοίκηση του Δήμου από την
πίσω πόρτα.
Δε με εξέπληξε που παρουσιάζουν
τον Παππού ως Δήμαρχο του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή στο πλαίσιο των θεσμικών του υποχρεώσεων
είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται με την Κυβέρνηση και την Περιφέρεια. Ούτε
ότι θέλησαν να ελέγξουν την Τοπική της ΝΔ για να δώσει το χρίσμα των εκλογών του
2019 στον υπό δημιουργία και υποτίθεται, ακραιφνώς, νεοδημοκρατικό συνδυασμό.
Με εξέπληξε το αφελές πολιτικό
σκεπτικό και η έλλειψη μνήμης. Δε
θυμούνται ότι στις εκλογές του 2014 το χρίσμα της ΝΔ δεν το είχε ο Παππούς,
αλλά η συμπαθής κυρία που, όπως είχα προβλέψει, δεν μπόρεσε να κάνει συνδυασμό
και κατέφυγε στην ομπρέλα του Μπουραΐμη;
Λυπήθηκα που δεν μπόρεσα να
ψηφίσω το Δημήτρη και την ομάδα του και τους ζητώ συγγνώμη. Και λυπάμαι ακόμα
περισσότερο γιατί πιστεύω ότι δεν υπηρέτησαν συνειδητά αυτές τις σκοπιμότητες. Άλλοι
ήταν οι αρχιμάγειρες των μεθοδεύσεων.
Αν πάλι τα παιδιά επεδίωξαν με τις εσωκομματικές
εκλογές να δώσουν ένα μήνυμα στη διοίκηση Παππού, ίσως δεν ήταν ο
καταλληλότερος τρόπος. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να ακουστείς, ιδίως όταν είσαι
σάρκα από τη σάρκα αυτής της παράταξης.
Διάβασα στο, όντως ιπποτικό,
μετεκλογικό μήνυμα του Δημήτρη ότι νιώθει μέλος μιας παρέας που μπορεί να
γράψει Ιστορία. Το σέβομαι, αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου γιατί αν τη συγκροτούν
αυτοί που νομίζω, πρόκειται για την πιο ετερόκλητη παρέα της Ιστορίας…
Διάβασα, επίσης ότι κάποιοι «έκαψαν»
αυτά τα παιδιά με τις λαθεμένες επιλογές τους. Δεν το πιστεύω. Είμαι όμως βέβαιος
ότι θα «καούν» στις επόμενες εκλογές, αν, τελικά, αποφασίσουν να στηρίξουν ένα
αυτοδιοικητικό σχήμα που δεν έχει στίγμα και όραμα.
Το μόνο που θα πετύχουν θα είναι
να βάλουν στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο και μάλιστα σε ρυθμιστικό ρόλο, τους εμπνευστές
αυτής της οικογενειακής αυτοδιοικητικής παρωδίας. Που είμαι βέβαιος ότι στις εκλογές θα
αποδειχτεί αυτοδιοικητική τραγωδία. Θυμηθείτε το.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου